Ben jij er al uit wat er eerder was: de kip of het ei? Wat nou als dit helemaal niet is waar het om gaat? Wat nou als het erom gaat dat je beseft dat het beiden aspecten zijn van hetzelfde fenomeen?

Bij kinderen zie je het vaak gebeuren, allebei voelen ze zich slachtoffer van de ander en ze wijzen naar die ander: jij begon! Ook tussen partners kan dit spelen: onbewust en onbedoeld willen ze gered worden door de ander en als dat niet gebeurt, voelen ze zich slachtoffer van de ander en gaan wijzen: het is jouw schuld!

Velen van ons voelen zich slachtoffer. Anderen gaan gebukt onder schuldgevoel, omdat ze zichzelf als dader zien. En ach, de meesten van ons schommelen heen en weer, gevangen in de cirkel van dader en slachtoffer, op zoek naar een held die hen redt. Maar er is geen held die jou redt en jij kunt ook geen anderen redden. De werkelijke bevrijding komt van binnenuit door het besef dat alle drie – slachtoffer, dader en held – in onszelf aanwezig zijn. En dat alle drie – slachtoffer, dader en held – aspecten zijn van één en hetzelfde.

Deze drie-eenheid wordt ook wel de drama-driehoek genoemd en houdt de meeste mensen in hun greep. Ga maar eens voor jezelf na welke van deze drie rollen jij het meest op je neemt. Voel jij je vaak het slachtoffer van anderen en overkomen jou telkens weer nare dingen? Of ga je gebukt onder schuldgevoelens of schaamte, omdat je het gevoel hebt dingen verkeerd aan te pakken? Of ben jij zo druk bezig anderen te redden dat je er niet aan toekomt om überhaupt naar binnen te keren?

De enige weg uit deze drama-driehoek is door naar binnen te keren en te doorzien dat alle drie in jou aanwezig zijn. Je zult je waarschijnlijk het meest identificeren met één van de drie rollen, maar als je beter kijkt, zul je merken dat je alle drie de rollen wisselend speelt. 

Een duidelijk voorbeeld biedt de familie situatie. Als kind ben je ‘slachtoffer’ van de fouten van je ouders. Hoe goed ze ook hun best doen, ze zullen altijd fouten maken. Maar als jij vervolgens kinderen krijgt, sta je aan de andere kant en ben je de ‘dader’. Want ook jij maakt fouten als ouder.

Maar eigenlijk zijn er helemaal geen daders en slachtoffers! Wij allen creëren met elkaar de grotere werkelijkheid en ieder van ons creëert zijn eigen micro-werkelijkheid. Dit doen we niet allemaal op een even bewuste manier, maar we doen het wel allemaal. Dus kunnen wij geen slachtoffers zijn van anderen en ook geen daders. En daarom zijn er ook geen helden nodig.